Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego
Moi drodzy, droga do nieba to droga życia Ewangelią. Niedzielna Ewangelia ukaże nam Jezusa wstępującego w niebo, tym samym ukazującego nam cel i naszej życiowej drogi. Skoro Jezus ukazał nam swoją drogę do Nieba, to my jako ci, którzy idą jego śladami, winniśmy też tą drogą podążać. Tylko z Bożą łaską możemy osiągnąć cel naszej wędrówki – jeśli będziemy stosować się do nauk Jezusa – bardzo prostych, a jednak w praktyce często bardzo trudnych.
To przestrzeganie Bożych przykazań, czyniąc Boga centrum naszego życia, czyniąc Mu coraz więcej miejsca w naszym sercu; czy też staranie się o to, by bardziej zaufać bez względu na to, w jak sytuacji się znaleźliśmy, możemy być pewni, że On czuwa nad nami, wskazuje drogę i chroni nas. Musimy jednak pamiętać, że niebo to owoc zmagań całego życia. A droga do nieba zaczyna się tutaj na ziemi.
Wniebowstąpienie – to uroczystość stawiająca nam pytanie o to, czym jest niebo? Czy to miejsce gdzieś wysoko w górze? Czy te puszyste obłoki? Dlaczego mamy poświęcić całe swe życie po to, by się tam dostać? Nie jest łatwo mówić o niebie, bądź co bądź mówimy o siedzibie Stwórcy wszechświata. Wiemy dobrze z nauki religii i katechizmu, że nasze miejsce w niebie zależy od naszego postępowania i naszej postawy na co dzień. Musimy sobie zdać sprawę i zmierzyć się z trudną prawą, że nasza świętość to nie jest kwestia hobby czy niezdecydowanych prób bycia dobrym człowiekiem, ale to poważna sprawa – sprawa naszego zbawienia. I to mamy niejako w darze, razem ze śmiercią, zmartwychwstaniem i odkupieniem naszych grzechów przez Jezusa Chrystusa – to skarby nieba przygotowane dla nas.
Posłużę się opowiadaniem śp. ks. Pawlukiewicz o tym, jak pewnego razu został zaproszony do sprawowania Mszy św. w domu seniora w jednym z miast na Śląsku. Nie znając drogi, włączył GPS – urządzenie, które podpowiada kierowcy właściwy kierunek jazdy – i mówi:
Bez problemu dotarłem do owego domu. Wysiadając, odruchowo schowałem GPS do kieszeni kurtki. Kiedy weszliśmy do środka, idąc do pokoju gościnnego, siostra zakonna, która mnie prowadziła, zaproponowała, byśmy na chwilę weszli do kaplicy, gdzie właśnie trwa adoracja Najświętszego Sakramentu. Uklęknęliśmy przed monstrancją i w tym momencie odezwał się wyraźny głos z GPS-u: „Dotarłeś do celu”. Nie wiem – mówi ksiądz – czy to znak, czy nie znak, ale może właśnie tak będzie wyglądało nasze wniebowstąpienie – klękniemy przed Panem i usłyszymy te słowa: „Dotarłeś do celu” – co daj, Panie Boże, nam wszystkim. Amen.
Ciekawostka
Wniebowstąpienie Pańskie jest uroczystością obchodzoną 40 dni po Wielkanocy. W Polsce od 2004 roku - zgodnie z dekretem watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów - obchodzimy ją w VII Niedzielę Wielkanocną